- Blog
Eerste resultaten van de opgraving in Zwijnaarde
Een aantal weken geleden heeft ons team een kleine opgraving in Zwijnaarde, bij Gent, afgerond. Hierbij is een terrein onderzocht in een industriegebied, waar een grote parkeergarage zou worden gebouwd. Het onderzoek heeft ons sporen uit de metaaltijden, de late middeleeuwen en de nieuwste tijd opgeleverd. Dat er op deze locatie archeologische resten in de bodem zitten, was een verrassing aangezien onderzoek in de omgeving tot nu toe nog niets heeft opgeleverd.
De oudste sporen dateren uit de metaaltijden. Het gaat om enkele plattegronden van spiekers, kleine bijgebouwtjes waarin graan werd bewaard. Het weinige aardewerk is moeilijk te dateren maar is wel met zekerheid handgevormd. Vermoedelijk gaat het om aardewerkscherven van potten uit de ijzertijd. Huisplattegronden uit deze periode zijn niet gevonden maar de aanwezigheid van de bijgebouwen suggereert dat we ons hier op de rand van een nederzetting bevinden.
Na de ijzertijd wordt het terrein verlaten en het is pas in de late middeleeuwen dat er opnieuw sprake is van bewoning. Dit blijkt onder andere uit enkele diepe paalkuilen (afkomstig van een huisplattegrond?), verschillende kuilen en een aantal greppels. Ons zicht op deze bewoning blijft jammer genoeg heel beperkt. Opvallend is wel een hele grote greppel, die mogelijk als begrenzing van een erf kan hebben gefunctioneerd. Uit deze greppel komen verschillende fragmenten aardewerk, waaronder een klein potje dat weliswaar gebroken maar toch grotendeels compleet is.
In de nieuwe en nieuwste tijd is het terrein beakkerd. Bewoning komt hier niet meer voor, zoals blijkt uit onder andere de Ferrariskaart. Parallel aan en haaks op elkaar zijn over het hele terrein greppels te zien. Deze zullen eerder in de nieuwste tijd (19e-20e eeuw) thuis horen, hoewel een aantal greppels een afwijkende oriëntatie heeft en daardoor mogelijk wat ouder is. Grote vierkante kuilen zijn overal op het terrein gegraven maar hun functie blijft onbekend.
Ondertussen zijn alle vondsten gewassen en zijn alle tekeningen digitaal. Nu kunnen we beginnen aan de uitwerking, waarbij we de vondsten verder gaan analyseren, stalen ter analyse naar labo’s sturen (o.a. om dateringen van sporen te bekomen) en uiteindelijk het verhaal van deze locatie gaan vertellen.
