Een nederzetting uit de late ijzertijd - vroeg-Romeinse tijd in Meise

De opgraving is nog lopende, maar we kunnen nu al zeggen dat de vindplaats de randzone is van een nederzettingsterrein. We vinden paalsporen van bijgebouwen en kuilen uit de late ijzertijd – vroeg-Romeinse tijd maar we vinden ook sporen uit een veel nabijer verleden.

Een van de meest opvallende vondsten is een compleet potje. Het is handgevormd (dus niet gedraaid op een draaischijf) en is glad gemaakt aan de buitenkant. Hierdoor is het ruwe oppervlak dat handgevormd aardewerk kenmerkt dus weg. Het is een relatief klein potje, ca. 15 cm hoog.

Maar wat eigenlijk nog het meest opvalt, is dat het rechtopstaand in een paalkuil van één van de bijgebouwen is geplaatst. Dit is geen gangbare praktijk, meestal is het aardewerk dat we terugvinden volledig kapot en gaat het om fragmenten. We vinden eigenlijk het afval van vroeger. Maar hier is iets anders aan de hand. Mogelijk is dit een zogenaamd ‘bouwoffer’, een voorwerp dat intentioneel in een paalkuil van een woning of bijgebouw werd geplaatst om op die manier ‘good fortune’ af te dwingen.

We moeten deze nederzetting nog verder onderzoeken, en net als jullie zijn wij heel benieuwd wat er nog tevoorschijn gaat komen! Deze oude sporen zijn echter niet het enige wat we vinden. Op een ander deel van het terrein hebben we hele grote kuilen herkend. De kleinste hebben een doorsnede van een kleine halve meter, de grootste zijn ruim 3 meter breed. In de kuilen zit heel veel baksteengruis en wat recentere “rommel”, heel erg oud zijn ze dus niet. Maar het leuke aan deze kuilen is, dat ze te koppelen zijn aan de baksteenproductie die op korte afstand van dit plangebied heeft plaatsgevonden. De klei waarmee die bakstenen werden gemaakt, werd dus op dit terrein (en op de omringende terreinen) ontgonnen.